Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Voor veel mensen zijn ze een vertrouwd gezicht aan de deur: pakketbezorgers. Dag in, dag uit rijden ze hun routes, vaak strak gepland tot op de minuut.

Hun werk begint vroeg, met het laden van bestelbussen vol dozen, enveloppen en soms extra grote of zware pakketten.

Onderweg hebben bezorgers te maken met uiteenlopende uitdagingen. Van files en slecht weer tot smalle straatjes waar parkeren bijna onmogelijk is.

Soms moeten ze meerdere keren aanbellen omdat niemand thuis is, of een pakket afgeven bij de buren. En dan is er nog het sjouwen: niet elk pakket past netjes door de deur of weegt even weinig.

Daarnaast krijgen bezorgers te maken met allerlei onverwachte situaties. Een nieuwsgierig kind dat alvast de voordeur opentrekt, een kat die nét te snel naar buiten glipt, of een klant die enthousiast een praatje maakt terwijl de tijd doortikt.

Soms leveren die momenten bijzondere verhalen op — en soms ook hilarische beelden, neem een voorbeeld aan onderstaande video.

Deze DHL bezorger wordt achterna gezeten door een blaffend beest op vier poten en dus zet hij het op een sprintje.

Dit bericht op Instagram bekijken Een bericht gedeeld door DeurCamsNL (@deurcamsnl)

CategorieGeen categorie

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Suzan & Freek maken dit najaar hun comeback als duocoaches in The Voice of Holland. Op Instagram maakten ze het nieuws zelf bekend:

“Je ziet het goed: we zijn er gewoon bij, we nemen dit najaar plaats in onze duo-stoel bij The Voice of Holland!”

De zanger maakte eerder bekend dat hij ongeneeslijk ziek is, en dat roept vragen op over de haalbaarheid van zo’n intensief televisieproject.

Mediadeskundige Rob Goossens, bekend van RTL Boulevard, was positief over hun recente concerten, maar twijfelt over hun deelname aan een grootschalige productie als The Voice:

“Bij zo’n grote productie lijkt het mij verstandiger om naar vervangers op zoek te gaan.” Ook tv-analist Victor Vlam begrijpt de zorgen:

“Het is gewoon heel moeilijk om een opnamedag af te zeggen … dus dan komt er toch heel erg veel druk op iemand te staan.”

Op reactiesite NUjij zijn de meningen verdeeld. Sommige fans maken zich zorgen over de combinatie van Freeks ziekte en de druk van televisie.

“Ik denk dat dit hem zwaar gaat vallen in combinatie met werken in de schijnwerpers,” schrijft een gebruiker.

Een ander zegt: “Hmm, ik wens ze echt het allerbeste maar dit lijkt me toch geen goed idee.”Ook wordt er opgemerkt dat Suzan zwanger is: “Je weet niet hoe fit je bent straks.”

RTL laat in een reactie weten dat het duo zelf alle ruimte kreeg om een weloverwogen keuze te maken. Suzan & Freek benadrukken dat de sfeer bij de opnames geweldig is en dat ze er enorm naar uitkijken.

“De chemie met de rest voelt zó enorm goed en echt,” schrijven ze. “We hebben zóveel zin in dit avontuur.”

Hun recente optreden op Concert at SEA wordt door veel fans gezien als een krachtig signaal dat ze er nog volop voor gaan.

Toch is televisie maken iets anders dan een eenmalig optreden. Lange draaidagen, spanning en druk kunnen zwaar wegen.

Rob Goossens vat het positief samen: “Als iets deze festivalzomer onvergetelijk gaat maken, dan zijn het deze twee artiesten wel.”

Dit bericht op Instagram bekijken Een bericht gedeeld door Suzan & Freek (@suzanenfreek)

CategorieGeen categorie

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Tijdens een speciaal interview met een groep schoolkinderen deed demissionair premier Mark Rutte een opvallende uitspraak die veel losmaakt: kinderen zouden zich moeten “bewapenen tegen de ellende in de wereld”.

De uitspraak zorgt voor discussie: wat bedoelt hij precies? En is het wel eerlijk om dat aan kinderen te vragen?

Rutte’s woorden kwamen in een gesprek met jonge leerlingen. Hij gaf aan dat het belangrijk is om als kind te leren omgaan met de moeilijke kanten van de wereld.

Zijn uitspraak riep echter vragen op. Want: is het niet juist de taak van volwassenen om kinderen te beschermen?

Kinderen komen via school, nieuwsapps en sociale media regelmatig in aanraking met heftige onderwerpen zoals oorlogen, klimaatproblemen en ongelijkheid.

Dat kan verwarrend en soms angstig voelen. Het is dan ook niet vreemd dat jonge mensen zich zorgen maken over wat er in de wereld gebeurt.

Deskundigen zien al langer dat jongeren steeds vaker last hebben van mentale druk. Dat komt niet alleen door schoolstress of sociale media, maar ook door de constante stroom van negatieve berichten.

Hoewel sommige mensen schrokken van de woordkeuze, bedoelde Rutte natuurlijk geen echte wapens. Hij had het over innerlijke kracht: dat kinderen mentaal sterker moeten worden. Volgens hem gaat het om dingen zoals:

Leren kritisch nadenken – Niet zomaar alles geloven wat je ziet of leest.

Omgaan met tegenslagen – Niet opgeven als iets tegenzit.

Begrijpen hoe de wereld werkt – Zodat je zelf ook kunt meedenken en meedoen.

In gesprek durven gaan – Ook over lastige onderwerpen, samen met anderen.

Deze oproep past in een bredere beweging waarin jongeren worden aangemoedigd om weerbaar en betrokken te zijn.

Toch kwam er ook kritiek. Sommige ouders, leraren en deskundigen vonden de uitspraak ongelukkig. Zij vinden dat kinderen vooral kind moeten kunnen zijn — spelen, leren en groeien.

“Kinderen zouden zich bezig moeten houden met leren, spelen en ontwikkelen – niet met geopolitiek of klimaatpaniek,” klonk het bij sommigen.

Anderen begrepen de boodschap wel, maar vonden dat die wat voorzichtiger gebracht had kunnen worden.

“Je moet kinderen voorbereiden op de realiteit, maar dat kan ook zonder ze het gevoel te geven dat ze zich moeten verdedigen tegen een boze wereld,” aldus een pedagoge.

De wereld waarin kinderen opgroeien verandert snel. Er is meer informatie, meer onzekerheid en meer wereldwijde uitdagingen. Dat maakt het belangrijker dan ooit dat jongeren sterk in hun schoenen staan.

Op veel scholen is hier al aandacht voor. Denk aan lessen in burgerschap, mediawijsheid en sociaal-emotionele ontwikkeling.

Kinderen leren daar onder meer hoe ze hun gevoelens kunnen benoemen, hoe ze meningsverschillen bespreken en hoe ze kritisch met informatie omgaan.

Dat sluit aan bij Rutte’s oproep: “je bewapenen” betekent hier niet bang worden, maar juist zelfverzekerd, nieuwsgierig en betrokken zijn.

Volwassenen spelen een grote rol in hoe kinderen met deze wereld leren omgaan. Een paar eenvoudige tips:

Praat regelmatig over het nieuws. Neem de tijd voor vragen en luister naar hun zorgen.

Breng balans. Laat ook mooie verhalen zien, bijvoorbeeld over mensen die iets goeds doen.

Stimuleer zelf nadenken. Help kinderen informatie te begrijpen en kritisch te bekijken.

Bouw aan zelfvertrouwen. Kinderen die in zichzelf geloven, kunnen beter omgaan met de buitenwereld.

Rutte’s woorden kunnen misschien hard klinken, maar zijn boodschap is helder: jongeren groeien op in een wereld die complex en soms lastig is.

Het is belangrijk dat ze leren hoe ze daarmee om kunnen gaan — en dat ze blijven geloven in hun eigen kracht.

“Bewapenen” staat hier niet voor vechten, maar voor groeien. Het gaat om vaardigheden als veerkracht, empathie en doorzettingsvermogen. Juist die eigenschappen helpen kinderen om stevig te blijven staan in een wereld die soms wankelt.

CategorieGeen categorie

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Het was een bijzonder en ontroerend moment op Concert at SEA: de terugkeer van Suzan & Freek op het podium.

Ondanks het schrappen van hun shows in de Ziggo Dome, kozen ze ervoor om wél op te treden tijdens dit festival. “Dankzij Suzan,” aldus Freek.

Vorige maand werd bekend dat Freek uitgezaaide longkanker heeft, vlak na drie uitverkochte avonden in de Ziggo Dome. Het nieuws kwam hard binnen, bij henzelf én bij het publiek.

Suzan & Freek besloten de resterende Ziggo-shows te annuleren om samen de tijd te nemen voor verwerking. Toch zijn ze deze zomer alsnog op festivals te zien — en dat is vooral te danken aan Suzan.

Tijdens hun optreden vertelde Freek openhartig hoe hij aanvankelijk alles wilde stopzetten. “Ik ben zo blij dat zij de keuze heeft gemaakt, want ik was daar toen nog niet aan toe,” sprak hij op het podium.

Suzan had het gevoel dat Freek later spijt zou krijgen als ze álles zouden afzeggen. “Ik wist zeker dat Freek op een ochtend ging wakker worden en opnieuw het podium ging op willen.”

”Als alles is afgezegd, zouden wij dan op tv moeten zien dat iemand anders op deze mooie plek staat. Dat kunnen wij niet aan,” vertelde ze.

Freek bevestigde dat gevoel. “Hoe morgen eruitziet, dat weten wij niet, dat weten jullie ook niet. We willen niet thuiszitten en wachten tot het iets minder gaat.”

”We willen het leven oppakken, het leven vieren en er elke dag iets moois van maken. Dit hier vandaag is waar we energie van krijgen.”

Bij Concert at SEA werd het duo bewust even uit de media gehouden. Backstage was dit jaar extra beveiligd, om Suzan & Freek rust en ruimte te geven.

Verslaggever Thom Goderie zei daarover in Shownieuws: “Normaliter mogen we bij Concert at SEA altijd wel backstage wat filmen, maar dit jaar waren ze daar heel streng in, omdat ze Suzan & Freek écht een beetje hun moment wilden geven voordat ze het podium op gingen, wat ik heel erg begrijp.”

Het optreden eindigde met een hoopvolle boodschap van Freek: “Concert at SEA, tot volgend jaar!” Een opmerking die bij veel aanwezigen binnenkwam.

Of Suzan & Freek hun geplande rol als coachduo bij The Voice of Holland zullen doorzetten, is op dit moment nog niet duidelijk.

CategorieGeen categorie

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

De 34-jarige Sarah woont al bijna haar hele leven in Nederland, echter is haar verbintenis met haar Marokkaanse roots groot.

“Ik respecteer de Nederlandse cultuur,” begint ze rustig, “maar aanpassen tot het punt dat ik mijn eigen identiteit moet opgeven? Nee, dat ga ik niet doen.”

Sinds zij naar ons landje kwam kreeg hij te maken met worstelingen en verwachtingen en zij praat hier dan ook openhartig over..

Sarah kan zich de eerste jaren in Nederland nog goed herinneren, een tijd van verwondering en verwarring. “Alles was anders,” zegt ze.

“De taal, de gewoontes, de manier waarop mensen elkaar begroetten. In Marokko ben je gewend om uitgebreid de tijd te nemen voor elkaar. Hier lijkt het soms alsof alles gehaast moet.”

In die tijd deed zij toch haar uiterste best om zich zo goed mogelijk aan te passen. Zij leerde hoe de samenleving hier werkt, maakte Nederlandse vrienden en leerde de taal.

Toch bleef Sarah met het gevoel van verlies rondlopen. “Toen ik jong was, dacht ik: misschien moet ik gewoon alles overnemen.”

”Alleen maar Nederlands praten, geen traditionele kleding meer dragen, en zelfs onze gerechten aanpassen. Maar weet je wat ik ontdekte? Hoe meer ik probeerde te veranderen, hoe minder ik mezelf herkende.”

Ze neemt even een moment stilte en gaat vervolgens verder: “Je kunt niet gelukkig zijn als je je eigen cultuur volledig opgeeft.”

Ook heeft ze vaak het gevoel gehad dat ze een keuze moet maken. “Mensen vragen me soms: ‘Waarom spreek je thuis nog Arabisch? Waarom geef je je kinderen namen die moeilijk uit te spreken zijn?”

‘‘Maar ik vraag dan: waarom zou ik dat moeten veranderen? Dit is wie ik ben. Mijn cultuur, mijn geschiedenis, dat draag ik bij me. Het maakt me tot wie ik ben.”

Ze benadrukt dat ze zeker de Nederlandse cultuur waardeert. “Ik vier Sinterklaas met mijn kinderen, omdat zij dat op school ook doen. Ik ga naar buurthuizen en doe mee aan buurtfeesten met mijn Nederlandse buren.”

“Maar dat betekent niet dat ik mijn eigen tradities laat vallen. Bij ons thuis vieren we ook Ramadan, Eid, en koken we traditionele gerechten. Dat hoort erbij.”

De kritiek die zij soms krijgt, vindt zij lastig. “Er zijn mensen die vinden dat ik niet ‘Nederlands genoeg’ ben. Dat ik me moet aanpassen, omdat ik hier woon.”

”Maar ik denk dat dat niet eerlijk is. Integreren betekent niet dat je je eigen cultuur moet opgeven. Het betekent dat je kunt leven in een land terwijl je jouw eigen identiteit behoudt.”

Ze heeft vooral moeite met het feit dat er mensen zijn die het gewoon niet snappen dat het moeilijk is om een balans te vinden.

“Het is niet zwart-wit. Het is niet alsof ik kan kiezen om 100% Marokkaans te zijn of 100% Nederlands.Ik ben beide.”

”En ik probeer mijn kinderen dat ook mee te geven. Zij mogen trots zijn op wie ze zijn, zonder zich te hoeven schamen.”

Haar kinderen leert ze met trots over hun achtergrond te praten. “Ik zeg tegen ze: wees niet bang om te laten zien wie je bent.”

”Als iemand vraagt waarom je geen boterhammen mee naar school hebt, maar een tajinegerecht, leg het uit. Zeg dat dit onze manier is om onze cultuur mee te nemen in ons dagelijks leven.”

Toch blijft het af en toe lastig. “Er zijn dagen dat ik denk: waarom is het zo moeilijk voor sommige mensen om te accepteren dat ik niet alles aan Nederland wil aanpassen?”

”Maar dan herinner ik mezelf eraan dat ik niet hoef te veranderen om anderen tevreden te stellen.”

Aan anderen geeft Sarah dan ook vaak een boodschap. “Het is goed om respect te hebben voor de cultuur van het land waar je woont.”

”Maar vergeet nooit waar je vandaan komt. Je roots maken je uniek. En uniek zijn, dat is wat de wereld mooi maakt.”

Met volle overtuiging zegt ze: “Ik ben geen Nederlander. Ik ben een Marokkaanse vrouw die in Nederland woont. En daar ben ik trots op.”

CategorieGeen categorie