Al 15 jaar lang heeft Ian Clifford zich moeten worstelen als werknemer bij de technologiereus IBM.
Al die tijd heeft Ian met gezondheidsproblemen gekampt en volgens zijn LinkedIn-profiel is hij al sinds 2013 “medisch gepensioneerd”.
In september 2008 ging hij voor het eerst met ziekteverlof en pas in 2013 besloot hij een formele klacht in te dienen tegen zijn werkgever.
Hij is absoluut niet tevreden en beweert dat hij in de afgelopen vijf jaar geen enkele loonsverhoging heeft gekregen.
IBM en Clifford hebben een “compromisovereenkomst” bereikt waarbij hij werd opgenomen in het arbeidsongeschiktheidsprogramma van het bedrijf om zijn ontslag te voorkomen.
Door het bereiken van een compromisovereenkomst met het bedrijf behield Ian officieel zijn status als werknemer zonder “werkplicht”.
Volgens de bedrijfsgezondheidsplanvoorwaarden heeft Clifford recht op driekwart van zijn afgesproken inkomen.
Hij ontving jaarlijks £ 54.028 (€ 61.977) en zal dit bedrag blijven ontvangen tot zijn 65e, wat uiteindelijk neerkomt op ongeveer 1,5 miljoen.
In de afgelopen tien jaar is dit bedrag echter niet verhoogd, wat tot grote ontevredenheid bij Ian heeft geleid en daarom heeft hij zijn werkgever aangeklaagd.
In februari 2022 heeft hij IBM voor de arbeidsrechtbank gedaagd vanwege discriminatie op basis van handicap, met een klacht die vergelijkbaar is met de eerder ingediende klacht.
In zijn eigen woorden beweerde hij dat zijn werkgever oneerlijk met hem was omgegaan, aangezien hij sinds 2013 geen salarisverhoging had ontvangen.
Hij verklaarde: “Het doel van het plan was om zekerheid te bieden aan werknemers die niet kunnen werken – dat doel zou niet worden bereikt als de betalingen voor altijd bevroren zouden blijven.”
Zijn claim werd afgewezen door de arbeidsrechtbank in Reading. Clifford merkte op dat hij een ‘zeer substantiële uitkering’ ontving en werd behandeld met ‘gunstige voordelen’.
“Actieve werknemers kunnen loonsverhoging krijgen, maar inactieve werknemers niet, dat is een onderscheid, maar het is naar mijn mening geen nadeel dat voortkomt uit arbeidsongeschiktheid,” zei arbeidsrechter Paul Housego.
“De klacht is dat het voordeel voor een inactieve werknemer onder het plan niet genereus genoeg was.”
Al 10 jaar blijven de uitkeringen op een vast niveau sinds 6 april 2013 en dat kan ook zo blijven.
“De bewering is dat de afwezigheid van salarisverhoging discriminatie op grond van handicap is, omdat het een minder gunstige behandeling is dan degenen die niet gehandicapt zijn.”
“Deze bewering is niet houdbaar omdat alleen gehandicapten kunnen profiteren van het plan. Het is geen discriminatie op grond van handicap dat het plan niet nog genereuzer is.”
“Zelfs als de waarde van de £ 50.000 (€ 57,3560) per jaar in 30 jaar tijd gehalveerd is, is het nog steeds een zeer substantieel voordeel.”
1. Naar eigen zeggen is hij ‘medisch gepensioneerd’
2. Hij vindt het belachelijk dat zijn salaris niet omhoog gaat…
3. Hij eist een loonsverhoging ondanks dat hij niet werkt!
4. De man is boos omdat al vijf jaar zijn loon niet omhoog gaat.
5. Door een overeenkomst werd hij een werknemer zonder werkplicht
