Vasthoudend aan traditioneel bankieren, ziet Geert (62) geen heil in de digitale transformatie van bankdiensten.
Terwijl een groeiend aantal mensen hun financiën digitaal beheert, prefereert Geert persoonlijke bankbezoeken.
Met overtuiging verklaart hij aan zijn keukentafel, omringd door papieren bankafschriften: “Die technologie vertrouw ik niet.”
Geert, in tegenstelling tot velen die de voordelen van online bankieren benadrukken, uit vooral bezorgdheid over de mogelijke risico’s.
Vragend aan zijn keukentafel, omringd door papieren bankafschriften, zegt hij: “Iedereen beweert dat het eenvoudig is en dat je alles kunt bijhouden, maar ik voel me er niet goed bij. Wat als er iets misgaat? Wat als iemand mijn geld steelt zonder dat ik er iets van merk?”
“Je hoort altijd verhalen over hackers, mensen die ineens hun spaargeld kwijt zijn. Hoe kan ik zeker weten dat het veilig is?” vraagt hij zich af.
Geert is vastberaden om niet met de massa mee te gaan. Hij legt uit: “Ik weet hoe mijn bank werkt. Als ik een probleem heb, loop ik gewoon naar binnen en praat ik met iemand aan de balie.”
”Ze kennen me daar, en ik heb altijd het gevoel dat ik op hen kan vertrouwen. Dat krijg ik niet van een scherm.”
Geert verwijst naar verhalen van vrienden die slachtoffer waren van oplichters, zoals een vriend die bijna 5000 euro verloor door een phishing-aanval.
“Hij ontving een e-mail die van zijn bank leek te zijn, en voordat hij het wist, was zijn geld verdwenen. Gelukkig wist de bank het terug te halen, maar dit heeft me alleen maar gesterkt in mijn overtuiging dat online bankieren niet voor mij is.”
Voor Geert is het gevoel van veiligheid en persoonlijke controle erg belangrijk. In een wereld waar steeds meer gegevens digitaal worden opgeslagen, blijft hij sceptisch.
Uitleggend, zegt hij: “Met online bankieren weet je nooit wie er meekijkt. Die controle en privacy zijn voor mij belangrijk.”
Zelfs met de bevestigingen van banken dat digitale systemen veilig zijn, blijft Geert gereserveerd: “Als iemand echt toegang wil tot je gegevens, dan vinden ze wel een manier. Dat risico neem ik liever niet.”
Zijn kinderen trachten hem te overtuigen om toch een poging te wagen, maar zonder veel succes. “Ze zeggen dat ik met de tijd moet meegaan en dat het veilig is,” vertelt Geert.
“Maar ik voel me gewoon niet op mijn gemak. Voor hen is het makkelijk omdat ze ermee opgegroeid zijn, maar voor mij blijft het onnatuurlijk.”
De initiële ervaring toen zijn kinderen hem een smartphone overhandigden om een bankapplicatie te proberen, was ontmoedigend.
“Na een half uur inloggen, codes en verificaties heb ik de telefoon teruggegeven. Het voelde gewoon niet goed.”
Geert merkt dat met de sluiting van steeds meer fysieke bankfilialen het lastiger wordt om op zijn eigen manier te blijven bankieren.
Als hij laatst drie kwartier moest wachten voor een simpele transactie, zei Geert: “Jongere mensen kijken me soms vreemd aan, zij regelen alles snel op hun telefoon. Maar voor mij werkt het nu eenmaal zo.”
Hoewel hij zich realiseert dat hij een van de weinigen is die nog zo denkt, blijft Geert bij zijn beslissing. Hij zei: “Het gaat om mijn geld en mijn zekerheid.”
”Als ik naar de bank wil, wil ik een medewerker kunnen spreken en weten dat alles goed geregeld is.” Zijn kinderen blijven proberen hem te overtuigen, maar vooralsnog is Geert vastberaden.
“Zolang ik het nog zelf kan doen, blijf ik het op mijn manier doen. Ik heb geen zin in de stress van online risico’s. Voor mij werkt het prima zo.”
1. Zijn kinderen proberen hem over te halen maar hij gaat daar niet in mee.
2. Geert blijft bij zijn standpunt!
3. Geert legt uit waarom hij geen vertrouwen heeft!
4. Hij heeft geen zin in de stress van online risico’s
5. Zijn kinderen proberen hem te overtuigen… maar daar trapt hij niet in.
