Marie, 81 jaar, woont alleen in een rustig dorp en ervaart steeds vaker de eenzaamheid die haar dagelijks leven tekent.
Haar vier kinderen, inmiddels volwassen en met hun eigen gezinnen, zijn haar dierbaar, maar het contact met hen is schaars.
“Mijn kinderen bellen alleen als ze iets nodig hebben,” zo zegt ze zachtjes, duidelijk geraakt door de afstand die tussen hen is ontstaan.
Marie heeft haar leven gewijd aan haar gezin. Of het nu ging om het repareren van kleding of het oppassen op haar kleinkinderen, ze stond altijd klaar.
Haar huis was ooit gevuld met de drukte van kinderen en de geur van versgebakken koekjes, maar nu is het stil.
Hoewel ze begrijpt dat haar kinderen drukke levens hebben, mist ze de spontane gesprekken en het delen van herinneringen.
Wanneer haar hulp nodig is, komen telefoontjes vaak binnen, maar als Marie zelf contact zoekt, verlopen de gesprekken vaak kort en haastig. Ze voelt zich dan teruggetrokken en soms afgewezen, ondanks begrip voor hun drukke levens.
Om de leegte op te vullen, leest Marie, doet puzzels en wandelt, maar de stilte in huis blijft zwaar wegen.
Zij probeert haar gevoelens van eenzaamheid niet aan haar kinderen over te brengen, maar ze verlangt ernaar om te weten dat ze nog steeds een belangrijke plek inneemt in hun leven.
Marie wenst simpelweg dat haar kinderen haar niet alleen zien als iemand die kan helpen, maar als hun moeder, die hen altijd met liefde en zorg heeft omringd.
Soms vraagt ze zich af of dit haar toekomst is en of de eenzaamheid zal blijven. Terwijl ze zich bezighoudt met afleidingen zoals tuinieren en bakken, blijft die gedachte bij haar.
Ze blijft hoopvol voor meer spontane momenten van verbinding met haar kinderen.
Haar verlangen naar echte aandacht en verbondenheid blijft levend door de herinnering aan het huis dat ooit gevuld was met liefde.
1. Marie wil haar kinderen niet belasten met haar gevoelens van eenzaamheid
2. Marie mist de spontane gesprekken en het delen van herinneringen.
3. Het doet pijn dat telefoontjes vaak alleen komen wanneer haar hulp wordt ingeroepen.
4. Als ze zelf belt dan verlopen de gesprekken haastig…
5. Hartverscheurend…
