Een moeder van een 6 maanden oude baby ligt in de clinch met haar schoonmoeder.
De moeder hecht enorm veel waarde aan de privacy van haar kind.
Samen met haar man neemt ze het ouderschap zeer serieus en wil ze bepaalde taken alleen zelf uitvoeren, zoals het verschonen van luiers en het geven van een bad aan de baby.
Ze vindt dat het intieme deel van het lichaam van de baby privéterrein is en wil deze privacy waarborgen.
Bovendien willen ze hun zoontje zoveel mogelijk rust geven. Omdat de baby het verschonen van luiers niet altijd prettig vindt, willen ze voorkomen dat het een negatieve ervaring wordt.
Door deze aanpak is de relatie met haar schoonmoeder gespannen. Op een keer verschoonde de schoonmoeder de luier zonder toestemming in het bijzijn van de moeder.
“Ze irriteerde me omdat het niet haar taak was om het te doen, ze pakte hem alsof het haar eigen kind was en de hele tijd dat ze het aan het verschonen was, stopte mijn baby nooit met huilen.”
”Ik stop altijd totdat ik hem weer zie kalmeren en ik respecteer zijn emoties, zij niet. Hoe dan ook, ik heb haar niets gezegd. Ze was bazig en negeerde me opzettelijk in mijn ouderlijke rol” – zei de moeder.
Online plaatste ze haar verhaal en vroeg ze anderen om hun mening. “Je moet grenzen stellen aan dit soort dingen en er vooral direct op wijzen.”
”Als iemand die grenzen overschrijdt, is dat hun probleem, niet het jouwe, maar je moet het duidelijk communiceren” – merkte een gebruiker op;
“ik vind het onbeleefd van haar om je te negeren en de luier te verschonen terwijl je er bij was: ze had het je moeten vragen”, schreef een ander.
1. Deze schoondochter heeft eisen en stelt duidelijke grenzen.
2. Ze wilt dat oma de emoties van haar kleintje respecteert.
3. De denkwijze van deze moeder is voor velen behoorlijk bijzonder.
4. De privacy van hun kindje willen ze waarborgen.
5. Deze moeder hecht belang aan deze aspecten!
