WhatsApp Image 2025 04 27 at 201845 1jpg

Bert mag kleinkinderen niet thuis ontvangen: ‘Mijn dochter wil het niet hebben’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

De 71 jarige Bert is een trotse vader van inmiddels twee volwassen kinderen en tevens de trotse opa van vier kleinkinderen.

Zijn kleinkinderen komen helaas niet bij hem over de vloer, de laatste keer is enkele jaren geleden geweest.

Bert rookt al 40 jaar en dat doet hij ook binnen in zijn eigen huis en dat is dan ook de reden waarom zijn kleinkinderen niet bij hem over de vloer komen.

Zijn zoon en dochter willen hun kinderen niet meer blootstellen aan de geur en resten van nicotine en sigarettenrook.

“Het is ongezond,” zeggen ze. “De rook trekt in de meubels en muren, en zelfs als je niet rookt terwijl ze er zijn, blijft die lucht hangen.”

Bert snapt hun standpunt wel degelijk maar vindt het lastig dat zijn kleinkinderen daardoor niet meer bij hem over de vloer mogen komen.

Met regelmaat denkt hij aan vroeger. Toen zijn kinderen nog klein waren rookte iedereen, thuis, in kroegen en discotheken, kortom overal.

Vroeger keek helemaal niemand er raar van op en rookte Bert gewoon in de woonkamer terwijl zijn kinderen op de grond speelden.

Toen was dat de normaalste zaak van de wereld, echter zijn de tijden drastisch veranderd en dat is iets dat hij ook wel begrijpt.

Om zijn kinderen tegemoet te komen, stelde hij voor om niet te roken op de dagen dat zijn kleinkinderen op bezoek zouden komen. Maar ook dat was niet genoeg.

“Het zit in de gordijnen, in de banken, in de muren,” legde zijn dochter uit. “Het blijft in de lucht hangen. We willen dat risico niet nemen.”

Ondanks dat hij zijn dochter volkomen begrijpt doen die woorden wel pijn en krijgt hij het gevoel dat hij gezien wordt als een slechte opa.

Bert weet dat het ongezond is maar hij doet al 40 jaar en kan gewoon niet meer zonder. Nu nog stoppen ziet hij eigenlijk niet zitten.

Toch zou hij het geweldig vinden als zijn kleinkinderen weer op bezoek komen bij hem thuis en hij vraagt zich dan ook regelmatig af wat belangrijker is: de sigaretten of zijn kleinkinderen.

CategorieAlgemeen Tagskleinkinderen opa

Bert mag kleinkinderen niet thuis ontvangen: ‘Mijn dochter wil het niet hebben’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 04 27 at 195556jpeg

Sandra stoort zich aan Iraanse buren: ‘Kan de was alleen ophangen als ze niet thuis zijn!’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

We genieten van de lente want de zon laat zich steeds vaker zien en de temperaturen zijn heerlijk, kortom we hebben niets te klagen.

Sandra woont samen met haar drie tieners in een gezellige, drukke buurt vol jonge gezinnen. Vooral nu de lente is begonnen en de zon zich steeds vaker laat zien, geniet ze extra van het buitenleven.

“Het is heerlijk om de ramen open te zetten en mijn was lekker buiten te drogen,” vertelt ze enthousiast. Maar die fijne momenten worden steeds vaker verstoord.

Sandra’s directe buren, een vriendelijk gezin uit Iran, steken zodra de zon schijnt de barbecue aan. “Zodra het mooi weer is, gaat daar de barbecue aan.”

”En dan waait de rook gewoon over de schutting, precies onze tuin in, recht op mijn schone was af,” zegt Sandra zichtbaar gefrustreerd.

Wat begon als een klein ongemak, is inmiddels een serieuze ergernis geworden. “Ik hang mijn was buiten om die frisse buitenlucht te laten opnemen, niet om alles naar barbecue te laten stinken,” legt ze uit.

Vooral op dagen dat ze extra veel was heeft, wordt het lastig plannen. “Ik kan mijn was nu alleen nog maar ’s ochtends vroeg ophangen, anders is de kans groot dat het straks helemaal naar rook ruikt,” verzucht Sandra.

Ze heeft geprobeerd het probleem bespreekbaar te maken met haar buren. “We hebben nu afgesproken dat zij, voordat ze de barbecue aansteken, eerst via het bovenraam even kijken of mijn was buiten hangt,” legt ze uit.

Toch gaat het niet altijd goed. “Soms zijn ze het gewoon vergeten, en dan zit ik weer met stinkende handdoeken en lakens.”

Sandra begrijpt niet waarom er altijd buiten gekookt moet worden zodra het weer beter wordt. “Ik snap best dat je wilt genieten van het mooie weer, maar waarom moet die barbecue altijd aan?”

‘‘Gebruik gewoon het gasfornuis binnen en bak lekker daar,” zegt ze. Ze is ervan overtuigd dat iedereen plezier kan hebben zonder overlast te veroorzaken.

Zelf vindt Sandra het ook heerlijk om buiten te zitten in de tuin. Een kop koffie, een goed boek en de zon op haar gezicht: het zijn kleine genietmomentjes waar ze echt naar uitkijkt. Maar die rookbui bederft vaak de sfeer.

“Het is echt jammer. Je zit net lekker en dan ruik je alleen nog maar rook. Dan kun je je was wel opnieuw doen, en binnen zitten is ook niet echt wat je wil als het zulk mooi weer is.”

Volgens Sandra hebben de buren weinig begrip voor haar situatie. “Ze doen soms alsof het allemaal wel meevalt, maar zij hoeven niet opnieuw te wassen of met stinkende kleding rond te lopen,” zegt ze.

Toch probeert ze de sfeer goed te houden. “Je woont hier samen, dus je moet elkaar ook wat gunnen,” benadrukt ze. “Maar soms lijkt het alsof het alleen om hun plezier draait.”

Voorlopig blijft Sandra haar strategie vasthouden: vroeg opstaan en de was zo snel mogelijk buiten ophangen en binnenhalen.

“Dan is de kans kleiner dat alles weer de wasmachine in moet,” zegt ze nuchter. Toch hoopt ze stiekem op wat meer medewerking van haar buren.

“Een beetje rekening houden met elkaar zou fijn zijn. Iedereen wil toch genieten van het mooie weer?” Sandra blijft ondanks alles positief.

“Ik laat mijn dag er niet door verpesten. Er zijn ergere dingen,” zegt ze met een glimlach. “Maar een tuin vol frisse was en frisse lucht? Dat blijft toch wel mijn ideaalbeeld.”

Hopelijk komt er binnenkort een oplossing waarmee iedereen blij is. Tot die tijd blijft Sandra goed opletten en blijft ze hopen op rookvrije zonnige dagen.

CategorieAlgemeen Tagsburen overlast

Sandra stoort zich aan Iraanse buren: ‘Kan de was alleen ophangen als ze niet thuis zijn!’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 04 27 at 143013 2jpg

Gezin niet tevreden met weekgeld: ‘Voor ons is dit weekbedrag te weinig om van te eten!’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Vandaag de dag hebben heel veel gezinnen in ons landje grote problemen om rond te komen. De Syrische familie Khaled heeft ook ontzettend veel moeite om de maand door te komen.

Moeder Norah vertelt dat haar gezin maar 150 euro per week heeft om te kunnen eten. Dit i voor haarzelf, haar man en hun twee dochters.

Voordat ze naar ons landje kwam was zij samen met haar man en hun dochtertje woonachtig in de Syrische hoofdstad Damascus. 

”Daar hadden we geld en een huis, maar de oorl0g heeft alles vernietigd.” In 2017 besloot het gezin te vluchten.

Norah en haar gezin gingen naar ons landje en sinds twee jaar hebben ze nu een eigen appartementje in een rustig dorp.

Het gezin kreeg uiteindelijk een uitkering maar al snel stapelden de schulden zich op. Een bewindvoerder werd aangesteld en deze helpt het gezin dan ook met budgetteren.

Naar eigen zeggen is de uitkering waarvan ze leven niet zo hoog, maar 150 euro per week voor het voeden van vier monden.

Om geld te besparen kookt het gezin alles zelf. Het gezin heeft nog nooit Nederlandse pot gegeten, ze eten alleen Syrische gerechten.

Kleding kopen zit er ook niet in voor dit gezin, ze gaan als het even lukt naar de kringloopwinkel om daar kleding te kopen. Ook gaan ze een aantal keer per jaar naar de kledingbank.

Toch verscheen er onlangs een lach op hun gezicht. Ze wisten dat ze recht hebben op energietoeslag. Het gezin is blij want dankzij de bewindvoerder hebben ze extra centjes op de rekening.

”Alhamdoelillah. Dank aan God”, aldus Norah die eigenlijk toch wel Nederlands wil leren. ”Ik heb al eens lessen gevolgd, maar dat was een te hoog niveau. Dat hoeft voor ons nog niet.

”Een gesprek kunnen voeren zou al mooi zijn.” Gaan ze ooit terug naar Damascus? ”Dat is geen optie meer. Alles wat we daar hadden is verwoest en onze hele familie is gevlucht.”

CategorieAlgemeen Tagsleefgeld statushouders

Gezin niet tevreden met weekgeld: ‘Voor ons is dit weekbedrag te weinig om van te eten!’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 04 27 at 134331jpg

Koppel ligt overhoop met buurvrouw: ‘Zodra ze ons ziet komt ze al schreeuwend op de auto af’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Leroy en Cynthia wonen nog maar drie maanden in hun nieuwe koopwoning. Het jonge stel was dolblij toen ze de sleutels kregen en eindelijk hun eigen plek konden inrichten.

Ze wonen in een levendige wijk waar de meeste buren elkaar goed kennen. Alles leek rustig, totdat er problemen ontstonden rondom de parkeerplekken naast hun huizenblok.

Naast het blok waar Leroy en Cynthia wonen, liggen tien parkeerplaatsen. Eén van die plekken is speciaal gereserveerd voor een buurman die een paar huizen verder woont en slecht ter been is.

Dat begrijpen Leroy en Cynthia maar al te goed. “We weten dat die plek er speciaal voor hem is, dus daar parkeren we natuurlijk nooit,” vertelt Leroy.

Maar de problemen begonnen toen het stel na een lange werkdag hun auto parkeerde op de laatste vrije plek.

“Soms kom je na een drukke dag thuis en wil je gewoon de auto kwijt, zodat je lekker naar binnen kunt,” legt Cynthia uit.

Wanneer alle plekken vol zijn, zetten ze de auto iets verderop. “Dat is dan tien stappen extra, geen probleem,” zegt Leroy.

Toch lijkt één buurvrouw uit het blok tegenover de parkeerplekken zich hier flink aan te ergeren. Zodra ze ziet dat Leroy of Cynthia het laatste vrije plekje bezetten, komt ze boos op hen af.

“Jullie zijn jong, als jullie nou ergens anders parkeren, dan kan mijn man daar straks staan,” riep ze de eerste keer geïrriteerd.

Leroy en Cynthia hebben geprobeerd de situatie rustig uit te leggen. “We hebben haar al vaker verteld dat we de speciale plek voor haar man altijd vrijlaten,” legt Cynthia uit.

“Maar als alle andere plekken vol zijn, vinden wij het logisch dat iedereen gewoon ergens parkeert waar ruimte is. Haar man kan net zo goed een paar stappen verder lopen als het echt nodig is.”

De buurvrouw blijft echter bij haar standpunt en de situatie loopt steeds verder uit de hand. “Ze kwam laatst zelfs naar de auto gelopen toen we net geparkeerd hadden. Ze riep door het raampje dat we respectloos waren,” vertelt Leroy. “Dat ging me echt te ver.”

Volgens het stel is het probleem niet zozeer de parkeerplek, maar de manier waarop de buurvrouw met hen omgaat.

“We willen best rekening houden met anderen, maar het voelt nu alsof we niets goed kunnen doen,” zegt Cynthia teleurgesteld. “We willen geen ruzie, we willen gewoon fijn wonen en elkaar een beetje gunnen.”

Leroy vult aan: “Iedereen in de buurt gebruikt die parkeerplekken. We begrijpen dat het vervelend kan zijn als de plek bezet is, maar we doen niets verkeerd. Het is voor niemand leuk als er telkens ruzie ontstaat over zoiets simpels.”

De situatie zorgt ervoor dat het stel zich minder thuis voelt dan ze hadden gehoopt. “We waren zo blij met ons huis, maar dit geeft echt een nare sfeer,” zegt Cynthia.

Ze hopen dat er binnenkort een oplossing komt of dat de buurvrouw alsnog begrijpt dat de parkeerplekken voor iedereen bedoeld zijn.

“Een paar stappen extra lopen is echt niet het einde van de wereld,” besluit Leroy. “Wij proberen rekening te houden met anderen, maar we verwachten dat ook van onze buren. Zo blijft het voor iedereen leefbaar.”

Voor nu proberen ze de situatie zo rustig mogelijk te houden, maar het stel hoopt dat de spanningen snel verdwijnen zodat ze weer volop kunnen genieten van hun nieuwe thuis. “We willen hier gewoon gelukkig zijn, zonder steeds over parkeerplekken te hoeven discussiëren.”

CategorieAlgemeen Tagsburen parkeerplek

Koppel ligt overhoop met buurvrouw: ‘Zodra ze ons ziet komt ze al schreeuwend op de auto af’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 04 27 at 093920jpeg

Uitvaartondernemer ontrafelt mythe: ‘Dit is wat nabestaanden niet zien’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

In het leven zijn er een paar zekerheden: belasting betalen en het moment dat je er niet meer bent. Bij dat laatste kiezen veel mensen ervoor om begraven of gecremeerd te worden.

Als je kiest voor een begrafenis, is duidelijk wat er met de kist gebeurt: die wordt in het graf neergelaten. Maar bij een crematie blijft er vaak onduidelijkheid bestaan over wat er met de kist gebeurt.

Na de afscheidsdienst verdwijnt de kist achter gesloten deuren samen met de uitvaartondernemer. Voor veel nabestaanden blijft het een mysterie wat er daarna gebeurt.

Er bestaan namelijk nogal wat misverstanden over het proces. Sommigen denken dat de overledene eerst uit de kist wordt gehaald voordat het lichaam in de oven gaat. Anderen hebben simpelweg geen idee hoe het er werkelijk aan toe gaat.

Om die onduidelijkheid weg te nemen, besloot een Britse uitvaartondernemer het hele proces te laten zien.

Simon Savage, eigenaar van Otter Valley Funerals in Exmouth, kreeg toestemming van een familie om te filmen hoe het eraan toegaat in het crematorium.

“Dit is wat nabestaanden niet zien,” zegt Savage. In de video toont hij hoe een kist, mét de overledene erin, volledig in de crematieoven wordt geschoven.

Op dat moment zijn er nog geen vlammen te zien. Vervolgens wordt de oven afgesloten en begint het proces.

De temperatuur in de oven loopt op tot tussen de 1.100 en 1.300 graden Celsius. Savage legt uit dat na de crematie alleen nog een hoopje botten overblijft.

De video laat stap voor stap zien wat er gebeurt, zonder schokkende beelden te tonen, en geeft zo een open en eerlijk kijkje achter de schermen.

Simon Savage hoopt met zijn uitleg meer duidelijkheid te scheppen en vooral om de vele misverstanden rondom crematies te stoppen. Zijn doel is helder: “Mythes ontrafelen en mensen laten zien wat er echt gebeurt.”

Met deze openheid wil Savage bijdragen aan meer rust en begrip bij nabestaanden die zich afvragen wat er gebeurt nadat ze afscheid hebben genomen.

Zijn video biedt daarmee niet alleen antwoorden, maar ook een stukje troost voor wie nog met vragen zat.

@otterfunerals Trigger warning, this video shows a coffin being charged into a cremator. I hope it answers a lot of the questions that get asked over and over. #cremation #cremator #crematorium #funeral #funeraldirector #undertaker #familyrun #independent #independentbusiness ♬ original sound – Otter Valley Funerals

CategorieAlgemeen Tagscrematie mythe uitvaartondernemer

Uitvaartondernemer ontrafelt mythe: ‘Dit is wat nabestaanden niet zien’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 04 27 at 092028jpg

Cees krijgt geen rust door buurvrouw: ‘Ze wordt met de dag gekker en laat mij niet met rust!’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Cees, een 69-jarige man, woont al veertig jaar met veel plezier in een gezellige buurt. De straat waar hij in woont is altijd een fijne plek geweest, waar buren elkaar groeten en respecteren.

Maar sinds een jaar is dat gevoel veranderd. De komst van zijn nieuwe buurvrouw Ans, heeft zijn woongenot flink aangetast.

Waar Cees geniet van rust en stilte, lijkt zijn buurvrouw daar totaal geen behoefte aan te hebben. “Er is geen dag zonder herrie,” verzucht hij.

Ans praat tegen zichzelf en dat gaat er soms schreeuwend aan toe. Daarbij heeft de buurvrouw ook twee middelgrote honden.

De honden van de buurvrouw zijn de hele dag te horen: “Het maakt niet uit hoe laat het is, die honden zijn altijd aan het blaffen,” vertelt hij.

Alsof dat nog niet genoeg is, wordt er regelmatig harde muziek gedraaid. “Soms lijkt het alsof ik midden in een festival woon.”

Cees heeft meerdere keren geprobeerd om in gesprek te gaan met Ans, eerst op een vriendelijke manier, door haar te vragen of het iets zachter kon.

Maar zijn verzoeken vielen steeds op dove oren. “In het begin bleef ik beleefd, maar ze negeert me gewoon of verschijnt ineens met haar hoofd bij de poortdeur.”

De situatie is zelfs verslechterd. Volgens Cees wordt zijn buurvrouw Ans steeds vijandiger. “Als ik vanuit mijn raam boven vraag of het iets zachter kan, dan gaat ze door het lint.”

Het wordt met de dag erger en de buurvrouw gooit nu zelfs haar peuken over de schutting. “Ik voel me niet meer op mijn gemak in mijn eigen huis.”

Cees weet niet goed wat hij moet doen. Klagen bij de gemeente of de politie voelt als een grote stap, maar hij ziet geen andere uitweg.

“Ik heb recht op een rustige oude dag, maar op deze manier voelt het alsof mijn huis geen thuis meer is.” Hij heeft door dat de buurvrouw iets mankeert maar het kan niet zo zijn dat hij daar last van heeft.

Hij hoopt dat er een oplossing komt, zodat hij weer met plezier in zijn straat kan wonen. “Ik wil geen ruzie, alleen een beetje respect. Is dat nu echt te veel gevraagd?”

CategorieAlgemeen Tagsburen conflict

Cees krijgt geen rust door buurvrouw: ‘Ze wordt met de dag gekker en laat mij niet met rust!’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 04 26 at 184749jpg

Moeder Eva haalt uit naar bezoekers kleedjesmarkt: ‘Ze moeten zich schamen!’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Vandaag stonden Eva en haar zevenjarige dochtertje Nienke voor het eerst samen op de vrijmarkt in hun stad.

“Vanochtend om 06.15 uur hadden we een plekje en legde onze dochter alle spulletjes netjes op het kleed,” vertelt Eva.

Voor Nienke was het een bijzondere dag, want ze had zelf haar speelgoed uitgezocht dat ze niet meer gebruikte. Alles wat ze verkocht, wilde ze sparen voor iets groots: een spelletjescomputer.

De spanning zat er goed in bij het jonge meisje. “Afgelopen nacht had ze slecht geslapen omdat ze het zo spannend vond, dit omdat het voor haar de eerste keer zou zijn,” zegt Eva.

Toch stond Nienke vol enthousiasme en trots bij haar kleedje, klaar om haar speelgoed een tweede leven te geven.

In de ochtend was het nog rustig, maar tegen de middag brak het zonnetje door. De markt liep snel vol met mensen en het werd een gezellige drukte.

Kinderen riepen vrolijk naar voorbijgangers om hun koopwaar te laten zien. De sfeer was goed en overal waren kleedjes met knuffels, boeken en spelletjes te zien.

Toch kreeg Eva al snel een nare smaak in haar mond. “Zoveel blije kindjes die voor schappelijke prijsjes hun spulletjes verkopen en dan proberen nog negen van de tien volwassenen af te dingen,” vertelt ze geërgerd.

Volgens Eva is dat iets wat absoluut niet hoort. “Een kind vraagt al hele lage prijzen. Om daar dan nog op af te dingen, vind ik echt niet kunnen.”

Eva zag meerdere keren dat volwassenen onderhandelden over een paar euro, soms zelfs over bedragen van vijftig cent.

“Het ging niet eens om grote bedragen. Dan denk ik: laat dat kind toch gewoon blij zijn met wat hij of zij verdient,” zegt ze met enige teleurstelling.

Ondanks dat gedoe bleef Nienke vrolijk en vriendelijk. Ze verkocht haar spulletjes stuk voor stuk en genoot zichtbaar van de aandacht.

Als iemand iets kocht, straalde ze van trots. “Ze zei steeds: ‘Mama, ik heb weer wat verkocht!’” vertelt Eva lachend.

Aan het einde van de middag telden ze samen de opbrengst. Nienke had in totaal 85 euro verdiend. “Ze was zó trots op zichzelf. En terecht,” zegt Eva met een grote glimlach.

“Voor een meisje van zeven jaar is dat echt een enorm bedrag.” Nienke kan nu een mooi begin maken met sparen voor haar spelletjescomputer, iets waar ze al maanden van droomt.

Eva kijkt met gemengde gevoelens terug op de dag. Aan de ene kant is ze blij en trots op haar dochter. Aan de andere kant blijft het haar steken dat volwassenen soms weinig respect tonen naar de jonge verkopertjes.

“Je gunt die kinderen toch gewoon hun moment? Het is hun eerste ervaring met geld verdienen en handel drijven. Daar moet je niet op gaan zitten afdingen,” vindt ze.

Toch overheerst uiteindelijk de trots en blijdschap. “Nienke heeft vandaag niet alleen geld verdiend, maar ook iets geleerd over waarde, geduld en omgaan met mensen,” zegt Eva.

“En dat is misschien nog wel veel meer waard dan die 85 euro.” Nienke heeft al grootse plannen voor haar spaargeld. “Eerst verder sparen,” zegt ze, “en dan koop ik mijn eigen spelletjescomputer!”

Haar moeder lacht. “We hebben haar beloofd dat we ook nog wat zullen bijleggen als ze zelf flink gespaard heeft. Dat heeft ze na vandaag meer dan verdiend.”

Volgend jaar willen ze zeker weer meedoen aan de vrijmarkt. “Maar dan zijn we beter voorbereid,” knipoogt Eva. “Misschien hangen we wel een bordje op: ‘Niet afdingen, kinderen aan het werk!’”

CategorieAlgemeen Tagskleedjesmarkt koningsdag

Moeder Eva haalt uit naar bezoekers kleedjesmarkt: ‘Ze moeten zich schamen!’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 04 26 at 183629jpg

Nederlandse haalt uit naar ouders: ‘Stop en verban dit kledingstuk bij kinderen!’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Afgelopen week hadden we al een bericht geschreven over een moslimvrouw die van mening is dat je kinderen niet op de mond moet kussen.

In de video deelt zij haar duidelijke mening over deze vorm van affectie tussen ouder en kind. Volgens haar is het namelijk niet gepast.

De vrouw legt uit dat zij het zoenen op de mond tussen ouder en kind ongepast vindt, omdat “de mond een intieme plek is”.

Ze stelt dat het belangrijk is om kinderen te leren dat ze zeggenschap hebben over hun eigen lichaam. “In het kader van je kinderen lichaamsintegriteit meegeven […] moeten we de mond daaraan toevoegen”, zegt ze stellig.

Op Instagram heeft deze zelfde dame nu een nieuwe video geplaatst met als titel: ‘Stop en verban de bikini’s bij kinderen’.

Ze begint haar video door te zeggen: ”Jongens stop met jullie kinderen in bikini’s te kleden. Ik vind het echt onbegrijpelijk dat je als ouder kiest voor een bikini als zwemkleding.”

Tegenwoordig zie je volgens haar baby’s, kleine kinderen en grotere kinderen een bikini dragen. “Het is gewoon mensonterend voor het kind letterlijk.”

Ze begrijpt niet waarom ouders deze keuze maken. Volgens haar is het een kledingstijl die in eerste instantie ontworpen is om mensen te shockeren.

Kinderen moeten we juist beschermen omdat er op de wereld al zoveel vieze mensen rondlopen die naar onze kinderen kijken.

Dit bericht op Instagram bekijken Een bericht gedeeld door Kaoutar Tajjiou (@earnwithkaoutar)

CategorieAlgemeen Tagsbikini islam

Nederlandse haalt uit naar ouders: ‘Stop en verban dit kledingstuk bij kinderen!’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 04 25 at 163549jpg

Hassan niet blij met buren en hun hondje: ‘Onze grenzen worden niet gerespecteerd!’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Hassan woont samen met zijn vrouw en drie kinderen in een rustig dorpje, in een nette rijtjeswoning met een kleine voortuin. Het gezin woont hier al jaren met veel plezier.

“We hebben fijne buren en de kinderen kunnen veilig buitenspelen,” vertelt Hassan. Maar sinds drie weken is er iets veranderd in de sfeer.

Er zijn nieuwe buren komen wonen aan het begin van de rij huizen. Een vriendelijk stel met een energiek hondje: een kleine Jack Russel.

In het begin leek er niets aan de hand, maar al snel begon het hondje voor ongemak te zorgen bij Hassan en zijn gezin.

“Wij hebben niks tegen honden,” legt Hassan uit. “Maar vanwege ons geloof, de islam, willen wij geen direct contact met honden. Dat is iets wat voor ons belangrijk is.”

In de islam worden honden als onrein gezien, vooral als het gaat om aanraking met speeksel of natte vacht. “Dat betekent niet dat we honden haten, helemaal niet. We willen alleen op afstand blijven,” voegt hij toe.

Toch blijkt dat lastig, want het hondje van de buren wordt vaak losgelaten op het grasveld voor de woningen.

“Op zich geen probleem,” zegt Hassan, “maar als wij of de kinderen toevallig buiten zijn, rent het hondje meteen op ons af. Mijn kinderen raken in paniek. Ze weten niet wat ze moeten doen.”

Zijn jongste dochter van zes jaar oud durft inmiddels niet meer alleen buiten te spelen. “Ze is bang dat de hond weer op haar afkomt,” vertelt Hassan zichtbaar bezorgd.

“Ze heeft zelfs een keer gehuild omdat de hond haar tot aan onze deur volgde.” Hassan heeft geprobeerd het gesprek aan te gaan met de buren.

“Ik ben rustig naar ze toe gegaan en heb uitgelegd dat we liever niet willen dat de hond losloopt als wij buiten zijn.”

”Ik heb gezegd dat het vanuit ons geloof is, en dat mijn kinderen bang zijn.” Volgens Hassan leek het stel begripvol, maar in de praktijk veranderde er niets.

“De volgende dag liep het hondje weer los. En weer stormde hij op mijn zoon af, die toen zijn fiets liet vallen en naar binnen rende,” zegt hij. “Dat doet wat met je als ouder.”

Hassan benadrukt dat hij geen ruzie wil. “We willen in vrede leven met onze buren. We willen gewoon dat onze grenzen worden gerespecteerd.”

Hij vindt het jammer dat de buren geen moeite doen om een kleine aanpassing te maken. “Ze kunnen het hondje toch gewoon even aan de lijn houden als ze naar buiten gaan?”

Ook zijn vrouw deelt die frustratie. “We proberen onze kinderen te leren dat ze anderen moeten respecteren. Maar het is moeilijk als dat respect niet wederzijds is,” zegt ze.

Hassan weet niet goed wat hij nu moet doen. “Ik wil geen burenruzie. Maar ik wil ook niet dat mijn kinderen zich onveilig voelen in hun eigen straat.”

Hij denkt erover om opnieuw met de buren in gesprek te gaan, of eventueel de woningbouwvereniging te benaderen voor hulp.

“Ik hoop dat we er samen uitkomen. Want dit is ons thuis. En ik wil gewoon dat mijn kinderen weer met plezier buiten kunnen spelen.”

Ondanks de lastige situatie blijft Hassan rustig en hoopvol. “Ik geloof dat praten helpt. En ik geloof ook dat mensen best willen meedenken als je je verhaal uitlegt. Maar dan moeten ze wel luisteren.”

Voor nu blijft het gezin binnen als ze het hondje weer buiten horen. Maar de hoop is er dat ook deze nieuwe buren uiteindelijk hun grenzen zullen begrijpen.

“Wij willen geen problemen,” zegt Hassan, “we willen gewoon dat iedereen zich veilig en gerespecteerd voelt in deze straat.”

CategorieAlgemeen Tagsgeloof honden

Hassan niet blij met buren en hun hondje: ‘Onze grenzen worden niet gerespecteerd!’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 04 25 at 134540 1jpeg

Dalila wil dat Nederland stopt met geld sturen naar andere landen: ‘Ik geef niet op!’

Algemeen

Kies nummer 1 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Dalila is 26 jaar oud en woont inmiddels al een paar jaar in Nederland. Ze leeft in een bescheiden appartementje in een groter complex, met slechts één slaapkamer.

Het is klein en eenvoudig ingericht, maar het voelt als thuis. Toch kent haar leven ook veel uitdagingen. Ze leeft van een uitkering en moet elke maand flink rekenen om alles rond te krijgen.

“Ondanks de toeslagen en de voedselbank is het iedere maand weer puzzelen,” zegt ze terwijl ze haar administratie doorneemt.

Dalila is dankbaar dat ze in Nederland een nieuw begin heeft kunnen maken, maar ze loopt ook tegen frustraties aan. Ze vindt het lastig dat de uitkering die ze ontvangt nauwelijks genoeg is om van te leven.

“De uitkeringen zijn ontzettend laag, ik moet gewoon iedere dag zien te overleven,” legt ze uit. Volgens haar is het haast onmogelijk om vooruit te kijken of te sparen als je continu bezig bent met overleven.

Een simpele luxe, zoals een nieuwe jas kopen of iets gezelligs doen met vriendinnen, zit er vaak niet in. “Ik denk aan de toekomst, misschien mijn rijbewijs halen of een heerlijke vakantie, maar dat is met mijn budget niet mogelijk.”

Dalila kijkt soms met gemengde gevoelens naar het land waar ze vandaan komt. Ze begrijpt het belang van internationale hulp, maar voelt zich niet gehoord als het om haar eigen situatie gaat.

“Er gaat veel geld naar het buitenland, terwijl ik op een houtje moet bijten… Het is te schandalig voor woorden!”

Ze vraagt zich af waarom het voor mensen zoals zij in Nederland zo’n strijd moet zijn om rond te komen. “Waarom moet ik altijd zo hard vechten voor alles, terwijl er zoveel is dat makkelijker zou kunnen zijn?”

Toch laat ze zich niet uit het veld slaan. Dalila blijft hoopvol en probeert elke dag het beste ervan te maken. “Ik wil niet dat mijn situatie me bepaalt. Ik wil sterker worden, ondanks alles.”

’s Avonds, als het stil is in haar appartement, denkt ze vaak na over wat de toekomst zou kunnen brengen. Misschien lukt het haar ooit om een opleiding te volgen, of vindt ze een baan waarin ze haar talenten kan laten zien.

De dromen zijn er wel, maar voelen soms ver weg. “Elke dag is een nieuwe kans,” zegt ze met een zachte glimlach.

Dalila weet dat het pad dat ze bewandelt niet eenvoudig is, maar ze houdt vast aan haar vastberadenheid. “Het is niet gemakkelijk, maar ik geef niet op. Ik ga door, dag na dag.”

Met die houding hoopt ze langzaam maar zeker haar eigen plek te vinden in de Nederlandse samenleving – stap voor stap, vol vertrouwen en doorzettingsvermogen.

CategorieAlgemeen Tagsbijstand toekomst uitkering

Dalila wil dat Nederland stopt met geld sturen naar andere landen: ‘Ik geef niet op!’ Lees meer »

Scroll naar boven