Al vijftien jaar vormen zanger John de Bever en zijn echtgenoot Kees een onafscheidelijk duo, zowel in hun privéleven als professioneel.
John de Bever, die ernstige gehoorproblemen heeft waar hij tien jaar geleden mee gediagnosticeerd werd, kan zich zijn leven zonder Kees niet voorstellen.
In een openhartig gesprek met Story deelt John zijn ervaringen met gehoorverlies. Hij draagt een gehoorapparaat, maar vindt dat het niet altijd even effectief is, vooral in lawaaierige omgevingen waar hij slechts geroezemoes hoort.
Soms zet hij het apparaat uit, wat zijn omgeving soms niet eens opmerkt. John erkent dat hij gefrustreerd is door zijn doofheid, vooral omdat het lijkt te verergeren.
”Heel vaak doe ik het apparaatje ook uit. Mensen hebben dat niet altijd in de gaten, maar ik hoor dan echt niet wat er verteld wordt. Voor mijn omgeving is dat geloof ik meer een probleem dan voor mij.”
John betreurt ten zeerste dat hij doof is. ‘Het lijkt ook steeds erger te worden. Het wordt in elk geval niet beter.’
De zanger overdenkt het ouder worden en zijn realistische kijk op het leven. Hij benadrukt het belang van het waarderen van elke dag, gezien het leven plotseling kan eindigen. Hierdoor streeft hij ernaar om alles uit het leven te halen.
Hoewel John open staat voor de eindigheid van het leven, heeft hij niets vastgelegd voor zijn uitvaart, ervan overtuigd dat Kees zijn wensen kent.
Hij hoopt dat hij Kees zal overleven vanwege het leeftijdsverschil, en wenst dat Kees daarna een gelukkig leven zal hebben.
Hij noemt André van Duin en zijn jongere partner Martin als voorbeelden van de onvoorspelbaarheid van het leven.
John wenst dat Kees na zijn overlijden verdriet zal hebben, maar ook een vervuld leven zal leiden. ‘Dat gun ik hem. Natuurlijk zal er verdriet zijn, maar ik wil dat hij wel een fijn leven gaat leiden.”
