Sander (36), vader van twee jonge kinderen, heeft onlangs besloten zijn kinderen van school te halen vanwege de invoering van genderneutrale toiletten.
Hij geeft aan dat deze keuze voor hem niet gemakkelijk was, maar dat hij zich verplicht voelde om actie te ondernemen zodat zijn kinderen zouden opgroeien in een omgeving die volgens hem veilig en vertrouwd is.
“Ik wil simpelweg dat mijn kinderen opgroeien in een omgeving die voor hen duidelijk en prettig aanvoelt,” licht hij toe.
Deze beslissing brengt de vraag naar voren waar de balans ligt tussen inclusiviteit en persoonlijke waarden.
Het thema genderneutrale toiletten wordt op scholen steeds vaker besproken, met als doel een veilige plek te creëren voor alle kinderen, ongeacht hun genderidentiteit.
Voor Sander was de invoering van deze voorzieningen op de school van zijn kinderen echter een keerpunt. “Toen ik hoorde dat ze dit wilden invoeren, schrok ik,” vertelt hij.
“Mijn kinderen zijn nog jong en begrijpen dit onderwerp niet. Ik vind dat ze in deze fase van hun leven nog niet met zulke complexe thema’s geconfronteerd hoeven te worden.”
Sander, bezorgd over de snelle acceptatie van nieuwe ideeën die volgens hem voor kinderen niet altijd begrijpelijk zijn, geeft aan dat hij zich zorgen maakt.
“Het voelt alsof onze kinderen ineens in een andere realiteit belanden, zonder dat er een duidelijk gesprek over gevoerd wordt,” zegt hij.
“Ik wil niet dat ze zich ongemakkelijk voelen bij iets simpels als een toiletbezoek. Voor mij is het duidelijk: jongens gaan naar de jongenswc, en meisjes naar de meisjeswc.”
Sander zegt dat hij zijn zorgen heeft gedeeld met de schooldirectie, maar volgens hem werd er weinig ruimte geboden voor zijn bezwaren.
Volgens hem wilden ze ouders en kinderen voorbereiden op de verandering en vermeldde hij: Het enige antwoord was dat het deel is van een bredere trend en dat de school inclusiever wil zijn,
legt hij uit.
Zijn zorgen werden bevestigd doordat zijn bezorgdheid niet serieus werd genomen, Ze deden het af als iets onbelangrijks, maar voor mij is dit een principiële kwestie,
zegt hij.
Mijn kinderen moeten zich op hun gemak kunnen voelen, zonder dat ze worden geconfronteerd met zaken die ze nog niet begrijpen,
zijn zijn woorden.
Hoewel hij het streven naar inclusiviteit waardeert, gelooft hij dat er grenzen zijn aan wat jonge kinderen zouden moeten begrijpen.
Ik wil niet dat mijn kinderen in de war raken door onderwerpen die op deze leeftijd nog niet relevant voor hen zijn,
zegt hij.
Het voelt alsof we te snel stappen zetten zonder dat we stilstaan bij de impact op kinderen,
merkt hij op. De keuze om zijn kinderen van school te halen heeft volgens Sander gevolgen gehad.
“Het was absoluut geen makkelijke beslissing,” zo vertelt hij, “Mijn kinderen hadden hun vriendjes en vriendinnetjes daar. Het voelt alsof hun vertrouwde omgeving ineens verdwenen is.”
”Maar als ouder moet ik keuzes maken waarvan ik denk dat ze het beste zijn voor hun welzijn.” Sander kreeg gemengde reacties van zijn directe omgeving.
“Sommige vrienden en familieleden begrijpen mijn beslissing volledig, anderen vinden dat ik het te groot maak,” aldus zijn woorden.
“Toch kan ik niet zomaar meegaan met iets waar ik me ongemakkelijk bij voel, enkel omdat het gangbaar lijkt. We moeten ons afvragen of dit echt is wat we willen voor onze kinderen,” voegt hij toe.
Voor Sander is het behoud van normen en waarden in de opvoeding uiteindelijk van groot belang. “Ik geloof dat kinderen baat hebben bij helderheid en structuur.”
Volgens hem wordt er een deel van hun onschuldige kindertijd weggenomen door hen vroeg in contact te brengen met complexe onderwerpen zoals genderneutraliteit, zegt hij.
Sander heeft zijn kinderen inmiddels overgeschreven naar een andere school zonder genderneutrale toiletten.
“Het is een geruststelling om te weten dat ze daar in een vertrouwde omgeving zullen zijn. Ze zullen ongetwijfeld ooit met deze onderwerpen te maken krijgen, maar ik wil dat dit op hun eigen tempo en op een voor hen begrijpelijke manier gebeurt,” zegt hij.
De keuze van Sander heeft zowel steun als kritiek ontvangen. Terwijl sommige ouders zijn bezorgdheid delen, zien anderen het als een overdreven reactie in een veranderende maatschappij. Ondanks dat blijft Sander bij zijn beslissing en zijn overtuiging dat dit het beste is voor zijn kinderen.
1. Er mag geen onschuldig stukje kindertijd worden weggehaald bij hen…
2. Hij is het absoluut niet eens met de keuze van deze basisschool!
3. Hij vindt dat er grenzen zijn aan wat jonge kinderen moeten begrijpen
4. Hij schrok toen hij hoorde dat de school dit zou gaan invoeren.
5. Hij wil een school die voor zijn kinderen duidelijk en prettig aanvoelt.
