In de afgelopen jaren heeft Linda, van 23 jaar oud, gestreden met het grote leeftijdsverschil tussen haar en haar vader, die nu 78 jaar oud is.
Het leeftijdsverschil heeft altijd invloed gehad op hun relatie, en Linda heeft hier veel gemengde gevoelens over. “Ik snap niet waarom hij zo laat nog voor kinderen koos,” vertelt ze, met een ondertoon van frustratie.
Het feit dat haar vader te maken heeft met ouderdomsbeperkingen, terwijl haar leeftijdsgenoten nog vitale vaders hebben, is soms moeilijk voor haar om te accepteren.
Sinds haar jeugd heeft Linda zich anders gevoeld dan anderen. “Als ik vaders van mijn vrienden zie die nog fit zijn en actief bezig zijn, voel ik soms boosheid,” zegt ze openhartig.
Haar vader kreeg haar op latere leeftijd en Linda merkt op dat hij niet dezelfde energie heeft die jongere vaders vaak wel hebben.
“Ik ben jaloers op vrienden van wie de vaders nog volop plannen maken en actief in het leven staan. Mijn vader is die fase allang voorbij.”
Volgens Linda komen de gevoelens van jaloezie en teleurstelling voort uit het idee dat ze iets essentieels heeft gemist.
Linda moet rekening houden met de fysieke beperkingen die de leeftijd van haar vader met zich meebrengt, terwijl vrienden makkelijk een weekendje weg gaan of samen sporten met hun vaders.
“Het voelt soms oneerlijk, alsof ik een deel van mijn jeugd heb gemist,” legt ze uit, terwijl ze beseft dat haar vader destijds zijn redenen had voor zijn keuzes.
Linda maakt zich ook zorgen over de toekomst, zich bewust van het feit dat de tijd met haar vader beperkt kan zijn nu ze zelf ouder wordt.
De gedachte dat haar vader op latere leeftijd voor het ouderschap koos, brengt verdriet en boosheid met zich mee, omdat het voor Linda als dochter verstrekkende gevolgen heeft.
Linda’s frustratie komt voort uit zowel de leeftijd van haar vader als de beperkingen die dat met zich meebrengt voor hun gezamenlijke activiteiten.
“Rekening houden met alles voelt als een beperking waar ik niet voor heb gekozen. Een spontane vakantie of een lange wandeltocht zit er niet in,” verzucht ze
Soms voelt ze zich machteloos en ervaart ze deze situatie als een gemiste kans, wat haar het gevoel geeft soms moeite te hebben met zich open te stellen wanneer ze dit met vrienden bespreekt.
“Ik hoor ze praten over alles wat ze met hun ouders doen, en dan voelt het alsof ik daar niet echt deel van kan uitmaken,” legt ze uit.
Soms voelt ze schuldig over haar frustraties, omdat ze niet ondankbaar wil zijn, maar ze verlangt naar een ‘normale’ vader-dochterrelatie.
Ondanks dat ze haar gevoelens niet vaak uit, begint Linda zich af te vragen of er een manier is om vrede te sluiten met de situatie.
Haar vader toont nog steeds liefde en steun, ondanks zijn leeftijd, maar Linda blijft zich afvragen hoe anders hun relatie had kunnen zijn als hij jonger was geweest.
“Ik wil hem niet tekortdoen, maar ik moet ook eerlijk blijven naar mezelf. Het voelt soms als een gemis,” besluit ze.
1. Omdat hij al oud is moeten ze overal rekening meehouden.
2. Ze is jaloers op anderen die een fitte vader hebben!
3. Ze voelt boosheid omdat ze veel leuke dingen mist.
4. Ze begrijpt niet dat hij de keuze maakte om op late leeftijd vader te worden.
5. Door zijn leeftijd heeft ze te maken met veel beperkingen.
