Jeroen van 37 jaar is diep teleurgesteld. Zijn ouders hebben iets gedaan dat hij niet kan tolereren: ze hebben zijn kind meegenomen naar McDonald’s, een situatie die hij niet had voorzien.
Wat voor anderen misschien onschuldig lijkt, is voor Jeroen een harde realiteit.
Hij heeft heel bewust gekozen om zijn kind geen vlees of zuivel te laten eten. Het feit dat zijn ouders deze keuze volledig hebben genegeerd, raakt hem diep.
“Mijn kind krijgt geen vlees of zuivel, en dan nemen jullie hem mee naar een fastfoodrestaurant?!”, uit Jeroen zijn frustratie.
Voor Jeroen is een plantaardige levensstijl meer dan een keuze; het is een essentieel onderdeel van zijn leven en van de opvoeding van zijn kind.
Voordat ze aanboden om op hun kleinkind te passen, hebben Jeroen en zijn ouders dit besproken.
Jeroen voelt dat zijn ouderlijke keuzes door het handelen van zijn ouders zijn geschonden.
“Het gaat niet alleen om wat hij heeft gegeten,” verklaart Jeroen. “Het draait om respect, respect voor de waarden die ik belangrijk vind en hoe ik mijn kind wil grootbrengen.”
Voor Jeroen gaat het niet alleen om de consumptie van vlees en zuivel, maar vooral om het gevoel dat zijn ouders zijn opvoedingskeuzes niet serieus nemen.
De breuk tussen Jeroen en zijn ouders is het resultaat van dit incident. Ondanks zijn wens om hen te betrekken bij het leven van zijn kind, twijfelt hij nu aan hun betrouwbaarheid als oppassers.
“Als ze zich nu al niet aan de afspraken houden, hoe weet ik dat dit niet opnieuw gebeurt? Ik wil mijn kind niet opnieuw in zo’n situatie brengen.”
Jeroen staat voor een lastige keuze. Hij koestert de relatie met zijn ouders, maar wil geen toegevingen doen als het om de opvoeding van zijn zoon gaat.
“Ik wil geen ruzie, maar ik kan dit ook niet zomaar laten gaan. Voor mij is dit echt een principekwestie.” Daarnaast maakt hij zich zorgen over de verwarring die dit voor zijn zoon kan veroorzaken.
“Hoe moet hij dit nu begrijpen? Thuis zeggen we dat hij geen vlees of zuivel eet omdat het beter voor hem is, en dan wordt hij ineens meegenomen naar McDonald’s waar hij precies dat krijgt wat wij thuis vermijden.”
Jeroen hoopt dat zijn ouders van deze ervaring leren en dat ze inzien hoe belangrijk zijn keuzes voor hem zijn. Hij is van plan opnieuw het gesprek met hen aan te gaan, maar beseft dat dit niet eenvoudig zal zijn.
“Ik wil dat ze begrijpen dat mijn opvoedingskeuzes niet ter discussie staan. Als ze willen blijven oppassen, moeten ze zich aan de regels houden.”
Jeroen is door het incident ook gaan nadenken over zijn eigen communicatie als ouder. Hij zegt: “Misschien moet ik duidelijker zijn over wat ik verwacht.”
Hij zegt: ‘‘Ik dacht dat mijn ouders het wel zouden begrijpen, maar blijkbaar moet ik sommige dingen explicieter maken.”
Hoewel Jeroen bezig is met het verbeteren van zijn communicatie, beseft hij dat hij grenzen moet stellen.
Jeroen zegt: “Als dit nog een keer gebeurt, moet ik misschien besluiten om ze niet meer te laten oppassen. Ik wil niet dat mijn kind opnieuw in zo’n situatie terechtkomt.”
Voor Jeroen draait dit niet om een klein misverstand, maar om iets veel groters: respect, vertrouwen en het welzijn van zijn kind.
“Dit is niet zomaar een foutje. Het gaat om de manier waarop wij onze zoon willen opvoeden, en daar mag niemand zomaar overheen stappen.”
1. Volgens Jeroen is het veel groter dan een klein misverstandje:
2. ‘Ik wil niet dat mijn kind opnieuw in zo’n situatie terechtkomt.’
3. Als ze willen blijven oppassen, moeten ze zich aan de regels houden.
4. Het incident heeft geleid tot een vertrouwensbreuk tussen Jeroen en zijn ouders.
5. Hij is woest dat zijn ouders naar de Mac zijn gegaan met zijn zoontje!
